Ara sıra yağmur yağsada aldırma
Ama sonunda hep güneş açsın
Acıların karışsın damlalara
Sana hep gülümsemek kalsın
(11.10.2004 - Ankara-İzmir Yolu)
Her akşam sen varsın masamda
Efkarlanıp yudum yudum içtiğim
Ortada dupduru bir aşk
Her halimden belli seni sevdiğim
(16.03.2004/20:13)
İnsan yalnızken öğreniyor herşeyi
Çamurlu suyun berraklığını
Suskun böceklerin çığıltısını
Ve bulutlardan şekil çıkartmasını
İnsan yalnızken özlüyor herşeyi
Yalnızlığım tut ellerimden,
Bu sefer bırakma ne olur!
Ne zaman bir aşk ayırsa bizi
Ağlayan gözlerim
Yine seni bulur...
Hangimiz sevmedik sonbaharda
İzmir'li bir kızı...
Kemeraltında, çınarların altında yürüken
Hafif esen lodosun çığıltısında...
Sevdik elbet, sevdik!
Bana iyi bak olurmu
Ben senin sevgi filinim
Aşkınla büyürüm belki
Ama şimdilik miniciğim
Sen içimdeki başka memleketsin
Hep düşündüğüm hiç göremediğim
Her zaman olduğum
Ama bir türlü gidemediğim
O memleketsin işte...
Yine ayrılık var herhalde
Elimde valizim
Yanımda annem babam
Ve ben
Otobüs terminalinde olduğuma göre
Hangimiz sevmedik sonbaharda
İzmir'li bir kızı...
Kemeraltında, çınarların altında yürüken
Hafif esen lodosun çığıltısında...
Sevdik elbet, sevdik!
Hepsi çok güzel yüreğine sağlıkk