Kepenglerini indirdim gönlümün,
Kapılarını kilitledim
Kapadım gözlerimi,
Görmedim senden başka kimseyi
Sustum konuşmadım,
Adını andım sadece.
Bahar gibiydi gözlerin sevgilim,
Yemyeşil yosun tutmuş taş misali
Baktığın her yer güzelleşiyordu sanki
İzin vardı güzel olan herşeyde
Ölüm gibiydi bakışların sevgilim,
Düşerken senden,yüreğinden erirken,
Kimsesizim çaresiz ve sessiz
Kalmışken dört duvar arasında
Ağlarken kuytularda yalnızlıklarda
Tut ellerimden bırakma beni
Korkuyorum seni özlemekten
Yeniden senin olmaktan
Bıraktığın yerde kalmaktan
Göz yaşlarımın kurumasından,
Seviyorum sanki seni yeniden
Bazen bazı anların kıyısında,
Mesela
Gözlerinin altında,
Şafak vakti kızıllığında,
Yeniden bir varoluş çalıyor kapımı,
Mesela
Konuşmaya çalışma benimle
Çığlıkları yankılanırken yalnızlıgımın ıcımde
Sessiz kalmış sevgisiz kalmışken
Yapamam biliyorum
Kalbımın merdıvenlerını tırmanamazsın yorulursun
Savruluyorum bıraktığın hatıraların ardından
Hasret sancılarıyla doluyorum,
Korkuyorum sana gelmekten
Aşkın çalarsa beni yeniden,
Bir nefes uzağımdasın oysa
Gerçekler mi acıydı?
Hayaller mi tatsızdı?
Zaman mıydı acımasız olan?
Yoksa biz miydik zamanı acımasız yapan?
Pişman olup lanet etmek mi kolay?
Kaybolmuşum senin denizinde
Göremiyorum senden başka kimseyi
Duyamıyorum senden baskasını
Boğuluyorum yavaş yavaş,
Siliniyorum usulca yok oluyorum
Yorgunum şimdi biraz unutulmuş
Sereserpe uzanmış yalnızlığa
Sessizim şimdi biraz incinmiş
Alışamıyorum sensiz yaşamaya
Bir başımayım şimdi biraz aldatılmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!