Paylaşmak…
Ne güzeldir dimi paylaşmak. Aşımızı ekmeğimizi, suyumuzu yaşadığımız mekânı. İnsanoğlunun binlerce yıldır yaşayan en önemli unsurlarından biriside paylaşmaktır. Paylaşım olmasaydı insan olmanın da önemi olmayacaktı.
Ne güzeldir dimi paylaşmak, dertlerimizi sevinçlerimiz, üzüntülerimizi. İnsan olmanın da manası bu değilmi zaten. İnsanlar arasındaki sevgiyi çoğaltan unsurdur paylaşmak.
Ne güzeldir dimi paylaşmak; özgürce fikirlerimizi, yüreklerimizi, birbirimizi kırmadan.
Güzel paylaşımlar dileğiyle
Yıldızlar öyle parlaktıki,
Bakamadım bu gece.
birbirinden öyle güzeldiki,
Sevemedim bu gece.
Öyle çok öyle çoktularki,
İstersen cemalim ol seyredeyim seni,
İstersen kelamım ol yazayım seni.
İstersen sevdam ol seveyim seni,
İstersen sesim ol haykırayım seni.
Taş evinin penceresini,
Yola bakan kapısını,
Pencerenin altında oturuşunu,
Özledim dedeciğim.
Köyümün tozunu toprağını,
Dinle beni ey Sevgili
Bugün yine seni andım.hayalimde canlandırıp,dünya güzeli cemalini seyre daldım.Gözlerinin içine baktım.Gülüşünü,mimiklerini hatırladım.Ben seni hiç unutmamışım.
Dinle beni ey sevgili
Parkta oturduğumuz taşa gittim.dertleştim taşla senin hakkında.Sevdim,okşadım,kokladım taşı.Miski amber teninin kokusu sinmiştir diye.
Ne güzeldir dost olmak seninle, sıcaklığını hissetmek. Yalnız kaldığında yanında olmak ve seni seyretmek…
Ne güzeldir sesini duymak, gülen gözlerine bakmak, sende hayatı yaşamak. Seninle uzaklara gitmek ve seni keşfetmek…
Ne güzeldir seninle hoş sedalar geçirmek, ebediyet diyarlarına seyahat etmek ve seni dinlemek…
Ne güzeldir seninle aşk pınarlarından içmek, içtikçe özlem duymak, benliğimi saran sevgiye ulaşmak ve seni sevmek…
Ne güzeldir seninle umutlarımızda umut yaşamak, seni sende beni sende seni bende bulmak ve seni delicesine özlemek…
Ne güzeldir seni turnalara sormak, martılarla paylaşmak sevgini, dalgalarla bağırmak adını ve seni ölümsüzleştirmek…
Ey İstanbul seni dinliyorum
Gecenin sessizliğinde,sokaklarında
Mehtaplı gecelerin süslediği
Işıklı sevda türkülerinde.
.Bilirmisin sen sevdiğim..
Bilirmisin sen; seni nekadar çok sevdigimi,geceleri senin için sessizce ağladığımı.sen mışıl mışıl uyurken
Pencereyin altında oturup sabahladığımı.
Bilirmisin sen; seni görmek için gözlerimi pencerenden bir an ayırmadığımı,seni görmeyince mahsun ve boynu bükük ayrıldığımı.
Bilirmisin sen; Seni nekadar çok özlediğimi,saçının,teninin kokusunu miski amber gibi hissettiğimi,gözyaşlarını sildiğim mendilini içime çekerek kokladığımı.
Bilirmisin sen; yürüdüğün yollarda yürüdüğümü,oturduğun yerlerde oturduğumu,Soluduğun havayı soluduğumu.
uzun yıllar geçti köyüm,
hasretine özlemine dayanamıyorum.
sensiz hayat soldu köyüm,
Suyunu içmeye doyamıyorum.
Seni yalnız,öksüz bıraktık,
Döndüm durdum sabaha kadar,
Sema eyledim gönül bahçemde,
yandı içim kor oldu yüreğim,
EY AŞK.
Mevlana dedim şems dedim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!