Ben yıldırdılar bu hayattan bıktım
Genç yaşımda gençligim hezeyan oldu
Ama sen sakın ağlama anne
Bitti hayat benim için
Bitirdiler anne
Yokum artık bu hayatta bu sana son mektubum
Herşeye alıştım ama senin sensizliğine bir türlü alışamadım
Memleketimin sokakları çoktan sensiz zifiri karanlığa Dönüştü sen yoksun diye be gülümmmmm....
Gençliğim gözler önünde hezeyan olup gitti sen yoksun diye
Senin olmamayışın bana cehenem ateşi misali ızdırap veriyor ya gel beni bu sensizlikten kurtar yada arkanı bile dönmeden çek gitt bırak beni yanlızlığımın girdabına biçare şekilde....ya sen gelmesen
Entersan hallere daldığın vakit orda gerçek sevgiyi bulacaksın
Rüyalarının içinde olacak sevmelerin bir gidip bir gelecek
Maziye sarılacaksın gerçek sevgiyi bulmuşsun diye…
Benim yüregimin dünyası bu
Seraplarla süsLü bir rüya
Halimde kücük bir ev
Gercek sevgiden bir mekan yüregimdeki sevgi ile avunuyorum
Her an mutlu ouyorum
Gercekten inanları seviyorum
seni sensiz yaşamak bu zifiri karanlık sokaklarda
öyle zor olsa gerek herşeye alışa bildim hatta kışın
ortasında yalın ayak gezmeye ve üşümemyede alıştım
ama senin sensizligi bir türlü alışamadım be gülümmmm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!