Uğunan Kızların Şarkısı Şiiri - Hasan Tan 2

Kardeşim Aslı'ya...

kovulduğumuz cennete gene varacağız
ve dikileceğiz günahlarımızın karşısına
bunu bil ey uğursuz kargış!
ezanları ve çanları aynı savaktan akan
sokakları dar
dilencileri kurnaz şehirler
kalpleri anne sancısınden mahrum kadınlar
ve uzadıkça kirlenen sakalllarıyla gamsız adamlar
halimizi bilmesinler..

ey ikircikli koşturuş!
yani asi ırmakların kapılmaya gelmez akışına bırakılmış serkeşlik
yani muharref geçmiş
uğunmuş gelecek
yitirilmiş gençlik!
kalbimizi yaralayacaktır hep kırçıl şiirler ve gümrah ağıtlar
anlamayız sanattan ki hiphop ve caz bize uzak
dili yaralı bağrı yanık kavallarız
cümbür cemaat gülsek de
köşe bucak aağladığımızı kimseler bilmesinler..

süğüklerinde ilik gibi sevdalar yaşanan evler
saçları uzun tenleri ak güzeller
biliyorum hepinizin sabırlı havariler gibi
bir müjdeye ihtiyacı var
kaidesiz bir heykel gibi dursam da karşınızda
bir bakın hele ceplerimde neler var
kapayın gözlerinizi ceplerimde öpüp alnıza koyacağınız şiirler
kimseler bilmesinler kelimelerim neden bu kadar yıpranmış
ellerim neden metruk
yaralarım neden bunca cazip ve güzel
imletmeyin kimseye mahzun gözlerimi
ırmakların da bir kalbi var kimseler bilmesinler..

göğe doğru ulanan minarelerin de bir kalbi var besbelli
çünkü doğuda da batı da bir illet
hep akımızdaan karamızdan vuruyor bizi
kuytularında ufanmaya dönük
canların acıya ram olduğu şehirlerde
papatya çayı ve propolis seansları başlar
başlar annesinin saçlarından koparılmaktan korkan bir kıza
kızın yaralı sesi
titreyip ezilirken dudaklarının titrek deviniminde
sesinde yılkılar birikir
ve benim birkaç meridyen ötede
imgelerden kafeslerin ardında serçe cesedimi
gül kokan kefenlere sarın vasiyetimdir
neden donuk ırmaklara öykündüğümü
ne olur söylemeyin kimseler bilmesinler...