Uğultulu Tepe Şiiri - Ayla Korkanç

Uğultulu Tepe

bir tepede
kayanın üstünde oturan kız,
bakıyordu
uğultulu tepelere aklında bin bir düşünce.

korktu,
gözlerini usulca kapadı.
önündeydi işte izlediği o eski sahne,
başroldeydi hem de birisiyle.
titredi bir anda görebildiklerine.
ansızın gördüğü bir savaştı birileriyle,
geçmişte.

daldı bu karmaşaya farkında olmadan,
elleri birinin ellerinde.
ölecekti sevincinden,
ruh eşini mi bulmuştu yoksa geçmişten.
fazlaydı bunlar ona,
başı dönüyordu aşktan.

anlamasa da olanları,
çalan melodinin ritmine ayak uydurup,
dans ederken sarıldı o adama
sıkıca sokuldu.

kapılmıştı ruhu, tutunmuştu,
yol bulamadı,
çıkmak da istemedi ya...
hayalinin oyunu cenneti sundu,
bitmesin diye duaya başlarken,
sımsıkı tuttuğu eli,
bırakmasıyla boşluğa düştü.

gözünü açtığında buldu kendini aynı yerde,
rüzgarın uğultuyla eserken verdiği uykuda.
ayağa kalktı,
daldığı anın huzuruyla.
döndü gününe heyecanla,
gerçeğe vardı kaybettiği yıldızlarıyla.