Uğultulu Ormanlar Gibidir Bakışların

Uzun kanatlarına kapılıp yaşamın
Bulut toplamak zamanıdır şimdi
En güzel düşünüşlerin yaylı koltuğunda
Vakit sevginin yanaklarını okşamak
Ve her şeye karşın o çelişkili hayatı anlamak vakti
İnsan kalabalığı dağılır iken yuvalarına
Aşk bizim için gül bakışlım
Kıyım sorguların dişlilerindeki kum saati

Kırık kapısından girerek aşkın
Beklenmedik düşlerle gel yatağıma
Koy yorgun başını sevdalı göğsüme
Ellerime tutunarak unuttur acılarımı
Bu yanık sayfalı ömür hapishanesinde
Saçlarını okşamak bir hayal okyanusunda
Aynı şeyi düşleyerek aynı anda susmak gibi
Çıkarmak terli giysilerini aşkın sabırsızca
Dokunmak harman terli tenlerimize
Kanamak bulutların yelesinde birbirimize
Ve acıkmak birbirimizi izledikçe kendimize

Sana akmak yurdumun suları gibi gürül gürül
Uğultulu ormanlardan bakışlarını toplamak
Seher yellerine karışıp dize dize seni yazmak
Sabırsız bir kısrakça eşelemek toprağı beni özledikçe
Üflemek sonra kararmış, tükenmiş kandile birlikte
Yudumlayarak gecenin karanlığını kırık testilerden
Sokulmak gül kokulu nefesine deniz fenerleriyle
Islak dudağına kapılarak nar şerbeti içmek
Ruhunun arzularını kulaçlayarak denizler geçmek
Kabaran teninin coğrafyasını arşınlayıp sevgiyle öpmek
Kalarak yanı başında asırlarca, bir çocuk sevinciyle ölmek