Uğultular Senfonisi Şiiri - Ersan Yüksek ...

İçimde bir uğultu var
Uzaklara sesleniyor
Yalnızlığın sarhoşluğunu
Başı dönünce anlıyor
Neymiş efendim yalnızlık
Esen rüzgarın sesi
Bitmek bilmiyor bu
Soruyor işte bir şeyler
Birkaç gündür edepsizim
En alasından namussuzum
Kalemlerimin hepsini kırdım
Ellerim kan içinde
Kitaplarım tozlu bir raf içinde
Kalbim taştan gözlerim kör
En şerefsiz halim gün yüzüne çıkmış gibi
Uğultular var içimde
İki arada bi derede kalmış gibi
Emiyor o insani her zerremi
Asileşiyorum hayata
Yaşamak zor geliyor böyle
Uğultular var çözümü yok
Atıyorum kendimi bir uçurumdan
Oturmuşken başına
Geri dönmenin manası yok
Bitir ulan bitir her şeyi
Yudumla acı kahveni
Sok kafanı buz gibi suya
Kendine gel bitir her şeyi
Artık korkak olma
Uğultularla bir başına
Açıl engin denizlere
Bir sen varsın bir koca derya
Kafa tut okyanusun en derin sularına
Kaptanı ol kendi geminin
Öldür ulan kendini
Bat kapkara sulara
Uğultular var içimden gelen
Susmuyorlar
Korkmuyorlar
Uğultular senfonisi