Uğultular İçinde Deniz Kabuğu

KABUK..!

Onun kabuğunun içindeki sonsuzluk,
Kirpiklerinin ucundan akar.
Nuhtan kalmış yorgunlugun
Uğultularında tufanlar arar

Beni biraz dinle şimdi!

Yüzyıları aşmış bedeni
Kim bilir tenine kimin eli deydi
Akıntıya sahip denizleri
Onun için kimler fet etti

Kulagına mırıldanır her aşkın
Elini her götürüşünde beline
Aynı ezgiyi söylenip durur
İnsanlar başka mısraların peşinde

Her romantik kahramanın
Kalemini süslerken kıvrık elbisesiyle
Ne yalanlar yüklenmiştir şiirin içinde
Her renk kıvrımı bunun eseri belkide

Suçlumu suçludur yaradılış hikayesinde
Hapsedilmiş deniz ananın kundagının içinde
Kurtarıldıgı her saniyede geri dönmek istemiştir
Çünkü asıl sewgi yarinin beşşiginde

Asırlara dayanan hikayelerinde
büyülü bir gizemi tarif etmiş,
köhne köylerin tılsımlı inançlarını
süslemiş dogurganlık simgesiyle

Korkma küçügüm deniz kabugundan
Daya kulalıgına sonsuzlugu anlatan hikayesine
Dinle deniz kızlarının çıglıklarını
Bu onların aşk acısını haykırışları

Korkma kücügüm dinlemekten deniz kızlarını
Onlar milattan önce anlatmışlar bu destanı
Davul bile dengi dengine
Bilmeden aşkı sewme sakın bi insanı..!

Bense şimdi yeni bir yaşam vadediyorum deniz kabuguna. Çünkü içimdeki deniz kızı çok yakınlarda..!