1
İyi hatırlarım;
Tanrının, ruhumu üflediği andır
Bana tebessümün.
O günden beri
Bir rençberin
dertli türküsü işitilir ıslığımda.
Kalbimin isyanı,
Ateşe verir ağzımdaki tütünü.
Sigaramın dumanında kaybolur renkler.
Düşlerimdeki çiçekleri soldurur
Gözümdeki pus.
Karşımda ilahlaşan hayalinin
Diriliğidir geriye kalan.
Neden sonra
Bu hülyada dikkatleri çeken
Bir karartı belirdi.
Adını andığımda
Sanki yabancı bir şey değiyor dudaklarıma,
Dilim irkiliyordu.
İşte o zaman,
Perde açıldı
Ve kırıldı cam.
Kayıt Tarihi : 1.7.2023 22:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!