Uğultu Olmanın Kendisi Şiiri - Oğuz Kılıç

Mitolojinin safsata kontenjanında batıllaşma nefretiyim aşkım

Bilinçaltında sahte peygambere öykünen mitolojik hayvanları

mütemadi dehlizine gömüyorum esfelisafilinli tapınakputlarının;

taksiratla mühürlü hayvanların tırnaksız katranından suratlar;

bilinçaltıdehlizindeki heykellerin şavkımasından içorganlar yapıyorum

sana bilinçaltından manikdepresif efsaneler anlatıyorum dinle:

Çünkü hak batıllaştırıyor mitolojiyi yani putperest tapınağını onun

Sonra yalazların elektriği ile kayalıklara zincirlenen prometheusum;

Kargışlanmış putların esvabından iskeletini soyunurken

nefret kayalıklarına zincirleniyor ciğerim dehlizinde belanın

ya da damarlarından akrepler akan zeusum yeraltının tapınağında çürürken

zülüm politikalarıyla esfelisafilinin kadrajında parçalanmış yüz oluyor namım

batıllaşma olimposunda kargışlanıyorum korkunç medeniyetinde aşkım!

Sonra cesetler tiranlığının taksiratında yeraltında zincirli, hadesim

üçbaşlı cerberuslar fışkırtıyor damarlarımda tapınaklı kibrim

cerberus dişlerindeki mütemadi kargışı mitolojiye tescilleyip

underground putların küfrüne hükümdarlık mühürleyen benim!

Yani Cerberusla parçalamanın mütemadi taksiratında artık pençelerim..

korkunç depremlerin provasında kıyametcil depremlerle sınanmanın

mütemadi akrebinde yüzünü batıllıkla parçalayan posedionum!

Çünkü kin yıldırımlarıyla elektrikleniyorum çukurunda okyanusların..

İşkence tiranı gorgosun putlarıyla öldürüyorum kibrimdeki medusayı

zehirlenip dölyatağını üçbaşlıpenislerle ölesiye döllerken

Medusa hipnotizmasında yılanlarla taşlaştırıom öfkesini yeraltının

sonra Yeraltı sarnıcında pegasuslar uçurdum rahminde medusanın…

ya da Kehanetini python ejderhasının dikenli kanadıyla gömüp
orfedelf inisinasyonunu tersinden kargışlarla başlatan apollonum..

haşa! ordan hakka dönüp kıyametin mihrabında dabbettül arzla sınanıyorum

sen imparatorlaşan yazgımda savrulurken girdabında tapınakputlarının

ben kızıldenizsaçlarının girdabında lanetle firavunlaşan bir soysuz!

yecücmecüc sedd-ül zülkarneyden vahşetle boşanırken güvertesinde onun

aşkın engebesine depremlerle kopacak felaket muştusuyum

deccal imparatorluğunun kötücüllük tahakkümüyle yazgımız sınanırken

deccalleşmiş hükümdarlığın kötülüğüne yeraltını zincirleyip

mukaddesin sinematografik kontenjanından tevbeyle çıkıyorum

çünkü mitolojinin kayıtdefterinegeçecek kadar batılım olimposta!

çünkü bilinçaltından yontulan uçuruma öykünen kanyonlar kadar uğultulu;

okyanuslar parçalayıp bilinçaltında zehirzıkkım kasırgalar barındıran

delifişek fırtınanın yıldırımlar sıçratması kadar öfkeliyim aşkım.

ben lanetli bir uğultu olmanın kendisiyim dalgakıran kıyılarda!

hadi artık yağmalanmış bir define örüntüsüyle şerrimden kaç!

zaten ayrılığın soykütüğüne tescillendikçe battı mitolojiler

zaten biz ayrılınca battı Atlantis denilen kıta da!