Masum bir çocuğun ağrıyan yanıyım,
Fırtınaya yakalandım,
Savruluyor ruhum kayıp bir sabaha.
Hayat yelken açmaktı denize Ama sen yoktun yeryüzünde, Akşam kabarık bir hüznü yanında taşırdı, Sahil kenarına oturmuş yıldızları sayardım,
Acıya inat,
Kusardım.
Sana kusardım,
Seni kusardım,
Denizi boyardım.
Mavinin akibetine uğrardı sesim,
Ağlardım.
Yıldıza ağlardım,
Sesimin düşmediği denize ağlardım.
Yeryüzü kan,
Gökyüzü kan,
Kırmızıydı onun sesi,
Yağmurun rengi,
Kar beyaz teninin rengi.
Yüzün kendine hapis,
Yırt bu zindanlaşan geceyi,
Sonsuzluğun ritmini ver bana,
Kendimle cebelleşmekten kurtar.
Kayıt Tarihi : 4.2.2007 16:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cebrail Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/04/ugultu-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!