Sabahlar uğultuyla başlar
Uğultuyla biter gün
Zihin gölüne atılan taşlar
Nerede çıkar! Hangi gün...
Akşam bir solgun yaprağını daha
Bırakırken rüzgarın kollarına
Düşük omuzlarla
Yılgın nazarlarla
Uğurlarken onu kapıda
Bir avuç acı serpildi
Henüz serpilmiş umutlar üzerine
-------------------
Kar pilte pilte vurur pencereme
Kirli bir el gölge verir
O saf, o nezih kristallere
Üzerimde benek benekler
Gökyüzünde kelebekler
Nurdan bedenlerle uçuşurlar
Yaramaz birer çocuk gibi
Oradan oraya koşuşurlar
Bir de o var
bir de yağmur var
yuvarlanan
Süzülüp akan
Şakaklarımdan
Bir yılan giysisi
Soyar gibi tenimden
Kovar uğultuyu
Uzaklaştırır
Mecalsiz bedenimden
Sonra başlar
Karşı konamaz döngü
Bugünkü yarınki olur
Dünkü bugünkü
---------
Fakat bu da geçer
Bu da biter
Ağrılar
Yeniden silahlanır
Yeniden başkaldırır
Uğultular
Ve yeniden başlar
Yüreğimden çağrılar
“Gelin ışık huzmeleri gelin
Kopun da güneşten seğirtin
Kurutun da bataklığını beynimin
Gönül ağacımı artık yeşertin
Kurumasın pınarım
Döl versin toprağım
Uçmak olsun uçunca
En son durağım”
(1989-Kayseri)
Abdullah AcarKayıt Tarihi : 5.10.2005 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uğultuyla biter gün
Zihin gölüne atılan taşlar
Nerede çıkar! Hangi gün...
-çok etkili bir giriş,derin dizeler.enfes.
Sonra başlar
Karşı konamaz döngü
Bugünkü yarınki olur
Dünkü bugünkü
-Önemli bir buluş daha.Lakin döngü kelimesi pek gitmemiş oraya bence.Döngü denen kavram başlanan yere tekrar tekrar gelmektir,tekerrürü kapsayan bir kavramdır.Oysa burada lineer ve tek yönlü bir durumdan bahsediyorsunuz.Oraya :gidiş-gariplik-yolculuk,vs daha iyi gider diye düşünüyorum.
Güzel dizeler,etkilendim.
Tebrikler ve saygılar kaleme..
TÜM YORUMLAR (3)