Uğul Ve Baba Şiiri - İzzet Irmak

-çok koştun oğul,

gel biraz dinlen!

-yorulmadım baba

sen tasalanma!

hastalık türer dert başlar

gece sürer bir asır

hasret olur, kuru hasır

-ben gözlerinden de anlarım

sözlerin kadar

ama sen konuş

susmak zehrini erit

konuşmak ateşinde

-kırıyorsun ya

kır be oğul,

cam kır, oyuncak kır elinle

lakin, ne olur,

insan kırma dilinle

-dök oğul dök

suları dök, içindekini dök,

varsın kurumasın hatta

yine de çağıracaksan güneşi

ben de alayım elime ayı

haydi gel hep beraber gezelim

fani dünyayı…

(Murat Soyak’ın “Baba ve Oğul” şiirine küçük bir nazire)