Uğrunda öldüğüm kadın Şiiri - Hasan Odabaşı

hadi şimdi beni
bal damlası gözlerinin uçurumundan at

ha öldü ha öleceğim
sökülmekte canım tenimden lime lime
titriyor nefesim buz kesmiş cesedimin üzerinde

hüzün sessizliğin de...

şu sefil yüreğim cehennem yeri
kasabalı bir martının gözlerinden düşecek bir kaç damla göz yaşı
söndürür mü...

aciz düşmüş parmak uçlarından
hüzün sarısına bulanmış bir kaç senli kelime dökülür şiir gibi...

yorgun düşlerim bu koca sevdayı nasıl sırtlar
uçurumlardan düşen boylu boyunca sesiz bir çığlık

bir damla göz yaşı üzerine sırat kurulurda...

tek bir damla yeter mi
o çocuksu masum sevinçleri boğup kursağımda koymaya...

göksuda ki yakamozlardaki sevinci
geceye palaspandıras yürüdüğümüz cennet bezeli sevişleri

gözlerindeki sevincin ardına sakladığım
o bir tek damla boğar mı bu koca sevdayı öldürür mü

uğrunda öldüğüm kadın...

cesedimi çiğne
ama sakın başında durma ölmem ölemem

senin yağmurlarınla ıslanır da
yeniden dirilir ruhum bedenlenir de sevdamla...

o martı avaz avaza çığlığından vuruldu
bilinmedik lisanla uçurum sessizliğin de konuşur duyamazsın....

anladım artık nefesimin neden titrediğini ölüyorum
öldür beni iki dudağının arasında son bir nefes say ver

boğazına takılan haram lokma say kus
yada leke gibi parmak ucunla dokun sil de bitir beni...

Hasan ODABAŞI