Uğruna Pervane Olduğum Özgürlük

Yaz'da bile, İlkbahar'da bile ben her mevsim kış yaşıyorum
Güneş kaçıyor benden
Gök griye, siyaha bürünür
Ve
Pusu doluyor gözlerime
Aldığım her nefes karanlık
Umudum yorgun
Çığlığım lâ
Mavi gök bile sağır bana
Tarlada karasaban sürülür
Harmanda patos çalışır ellerimle
Ben
Her yoksul köylüyüm
Muş'ta tütün eker
Ardahan'da tırpan salallar
Giresun'da fındık toplarım
Ben
Dökümhanelerde zor koşullarda çalışan
İşçiyim
Coşkun ter damlarken alnımdan
Çelik su içer! Nasır bağlamış ellerimden
Benim
Özgürlük kavgamda
Aydınlığa perçinlenmiş! Yolculuğum var

Ben
Adana Ovası'da maraba
Erzurum'da yoksul köylü
Ben
İstanbul'da
Ben
Karabük'te işçiyim
Ben
Zonguldak'ta
Ben
Soma'da maden ocağında
Ölümle burunburuna kalan madenciyim
Bir özgürlük sevdasıdır
Bende
Başımda tüten
Ben
Zülme boyun eğmeyenlerdenim
Emeğimin özgürlü içindir
Kavgam
Özgür bir yaşam için
Ölümü gülerek karşılayanlar
Yoldaşım
Benim
Her gün
Sömürenlerin yüzüne
Tüküresim var
Ey uğruna pervane olduğum
Yaşam
Kula kul olan yavşaklarla,
Benim asla işim olmaz, çünkü öznem bu benim

Dört çocuk, kirasını ödemeyen gündelikç kadının
Asgari ücretle çalışan babaların
Sesiyim
Yeşil bir zeytin tanesine
Bir baş kuru soğana
Bir parça kuru ekmeğe
Beni, bizi, tüm halkı
Muhtaç edenlere
Ülkemi talan edip
Zam üstüne zam koyanlara karşı
Hırsım var
Gün gelir
Suskunluğum isyan dönüşür
Eğer
Mücadelem haktan yanaysa
Hoşgelsin
Ölüm
İşçi-köylü ve emekçi
Duysun beni
Yüzüstü yere kapaklansamda
Kim kaldırırsa kaldırsın
Ölümü
Ama
Mezarıma "özgürlük için öldü" diye yazın Çünkü kutsaldır özgürlük. Çünkü mutluluktur özgürlük

Mehmet Çobanoğlu
27.06.2023
İstanbul