Kendi Kanına Gark Olanım

Ben
Yağmurlar yağdıranım gözlerde
Gözlerde yağmurlar dindirenim
Yerle arşı bir kılanım
On adımda gökyüzüne varırım
Ben bulutlardan yağanım
Şu toprakta bitenim
Yaprakta can bulanım
Yuvadaki kuşum
Kabuğunu kırmak için can atanım

Ben çılgın bir denizciyim
Dalgalara meydan okuyanım
Ben deli gibi çağlayan şu ırmak
Gözlere doğan şu güneşim
Gününü ışığa boğanım
Bir batar bin doğarım
Yorgun bir bahçıvanım sonra
Yollarına çiçekler serenim
Bahçende güller derenim

Nefesinim,içine ruhumdan üflerim
Bin canım olsa binini verir de
Kendi ömrümden ömrüne katarım
Gözündeki ışıltı, kalbindeki umudum
Ben parmaklarından yaşam akan
Ben sırtında bir vatan taşıyan
Ben sırf senin için yaşayan
Ben yuvadan en erken ayrılanım

Dağları düzleyenim ,zincirler kıranım
Fırtınayım,eser,gürler,coşarım
Öyle heybetliyim,göğe değer başım
Bir elimde hilal bir elimde yıldız taşırım
Bir bakışımda bin aslan kükrer
Bir baş bin kurt olur
Düşmanı korkuya boğarım
Dedim ya ben toprağa can katan
Ben kendi kanına gark olanım

Ebediyete uzananım
Göklerde süzülen
Omuzlarda taşınan
Ben bayrağa sarılan
Cennetle müjde kılınanım
Anamın gözündeki hüzün,
Babamın yüzündeki acı tebessümüm

Ben seni tanımadan seven
Yaşadığın her yeri kanıyla süsleyen
Bir an bile düşünmeden uğruna ölenim
Askerim,şehidim
Bir anlık üzüldüğün beş dakikaya unuttuğunum
Senin için toprağa giren
Yine de sende bir haberlik hatırı olanım