Uğruna döktüğüm var Şiiri - Evrim Evrensel

Bu sene sen bana yaşlar döktürdün,
Ne mutlu uğruna yaş döktüğüm var.
Nice nadanlara boynum büktürdün,
Ne mutlu uğruna boyn büktüğüm var.

Sen olmasa idin olmazdı böyle,
Kenti karıştırdım, barıştım köyle,
Bundan ötesini gayrı sen söyle,
Ne mutlu uğruna diz çöktüğüm var.

Bütün duvarları yıktım düzledim,
Emekler hebaya gitti sızladım,
Kendi küllerimde ateş közledim,
Ne mutlu uğruna közlediğim var.

Acısına rağmen, sevgin yücedir,
Engin olanlara gam da nicedir,
Sana meylim bana kutsi secdedir,
Ne mutlu uğruna secdettiğim var.

Ebe oynasaydık sobem olaydın,
Dilin balım, lebin badem olaydın,
Tapardım ben sana kıblem olaydın,
Ne mutlu uğruna kıblegâhım var.

Evrim Evrensel'der mıhlıda düştüm,
Ateşi aşkıyla yanmadan piştim,
Kader mi talih mi senle buluştum,
Ne mutlu uğruna ki piştiğim var.