Uğruna can sunulan Şiiri - Selva Durmazemir

Efendim gelişinle âlem nûra garkoldu
Kisrâ’nın sarayları birer birer yok oldu
Kâfir gönlü kapkara, mümin gönlü pak oldu
Uğruna can sunulan âlemler Sultanısın

Efendim gülüşünle hayat buldu tüm yüzler
Anlamını yitirdi câhilane tüm sözler
Köklerinden silindi karanlık bütün izler
Uğruna can sunulan âlemler Sultanısın

Efendim ağlamanla kâinat da ağladı
Bulutlar mateminden karaları bağladı
En başta da Fâtıman yüreğini dağladı
Uğruna can sunulan âlemler Sultanısın

Efendim şefkatinle kalpler eridi bitti
Ömer’inin kalbini bir bakışın kül etti
Enes’in de yolunda Uhut’ta şehit gitti
Uğruna can sunulan âlemler Sultanısın

Efendim sözlerinle ashab cennete doydu
Kainat sus pus oldu, ulvî kelâmı duydu
O nûrun gönülleri zulmetten alıkoydu
Uğruna can sunulan âlemler Sultanısın

Efendim kereminle katı kalpler dirildi
Yollarının uğruna, mallar mülkler serildi
Ebubekir’in canı güller gibi derildi
Uğruna can sunulan âlemler Sultanısın

Efendim (sav) gidişinle dünya bir anda durdu
Dert, elem, hüzün, keder her gönlü ayrı vurdu
Hayat da başkalaştı dünyayı hasret sardı
Uğruna can sunulan âlemler Sultanısın