Güllere rengini veren gözyaşlarımdır.
Ağlamayı bilen gül yetiştirir.
Sevdaya yangını veren yüreğimdir.
Yangını bilen sevdalanır.
Ölüm yar uğruna, canı pazara serendir.
Yarini seven pazara tezgah açandır.
Ben, gözyaşlarımdan güller yetiştirdim,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
