Güllere rengini veren gözyaşlarımdır.
Ağlamayı bilen gül yetiştirir.
Sevdaya yangını veren yüreğimdir.
Yangını bilen sevdalanır.
Ölüm yar uğruna, canı pazara serendir.
Yarini seven pazara tezgah açandır.
Ben, gözyaşlarımdan güller yetiştirdim,
Yangın yerine pazarlar kurdum.
Canımda güller renklenirken,
Yangınlarda gözyaşlarımı tezgah altı yapmadım.
Eğer seviyorsan!
Sende güller pazarında,
Gözyaşlarını yak uğruma...
Kayıt Tarihi : 20.11.2006 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yangın yerine pazarlar kurdum.
Canımda güller renklenirken,
Yangınlarda gözyaşlarımı tezgah altı yapmadım....güzel ve etkileyici dizeler..aşkı uğruna her şeyi göze alabilenlere selam olsun ..tebrikler Dilek hanım
Sende güller pazarında,
Gözyaşlarını yak uğruma...
çok güzeldi yine yine yeniden tebrikler
Yak!! ama yaktıktan sonra pişman olma NEOLUR...
(nacizane benden)
sevgi ve saygılarımla
Burcu Yalkın
'gözyaşıma renk verenim ise sen'
Ağlamayı bilen gül yetiştirir.
'bilmeyen ise, kaktüs'
Sevdaya yangını veren yüreğimdir.
'hasrete mektup yollayan, ben gibi'
Yangını bilen sevdalanır.
'bilmeyen, su ile durulur'
Ölüm yar uğruna, canı pazara serendir.
'Vuslatın, vuslatsızlığıyla örtüşen sözleri gibi'
Yarini seven pazara tezgah açandır.
'sevemeyen, çadırları örter yüreğine'
Ben, gözyaşlarımdan güller yetiştirdim,
Yangın yerine pazarlar kurdum.
Canımda güller renklenirken,
Yangınlarda gözyaşlarımı tezgah altı yapmadım.
Eğer seviyorsan!
'eğer değer veriyorsan
tanıştığımız ilk günün sözleriyle
And ederim ki dediğin yerde'
Sende güller pazarında,
Gözyaşlarını yak uğruma...
benden de olsun
yüreğe değen veya değmeyen sözler güllere!
saygılarımla
Adnan Bilgiç
Sevdaya yangını veren yüreğimdir... Sevmek deyince tabi ki akla ilk gelen yürektir...Ve tabi ki yürekten sevmektir... Sevda, yürekten yakıldıkça kalıcı olur. Yangın biraz da burada aşkı simgelemekte ve yangını bilen sevdalanır derken; aşkı bilen, sevgiyi bilen bu yangına yani sevdaya onay verir.
Ve olmazsa olmazıdır sevdaların: Ölümüne sevmek... Gözünü kırpmadan Sevgili uğruna canı feda edebilmektir... Bu yolda verilen can elbet seviyordur, sevecektir, sevilecektir...
'Ben, gözyaşlarımdan güller yetiştirdim,
Yangın yerine pazarlar kurdum.
Canımda güller renklenirken,
Yangınlarda gözyaşlarımı tezgah altı yapmadım.
Eğer seviyorsan!
Sende güller pazarında,
Gözyaşlarını yak uğruma...'
Ve kesinlikle bir haykırış Sevgili'ye... Ben sevdim... Güllerin en kırmızısını gözlerimden akan yaşlarla yetiştirdim... Yangının en ortasına canımı serdim... Sevdan uğruna elbette... Peki sen! ! ! Bilmiyorum, ama yine de seviyorum seni... Eğer ki sen de yangın yerinde canında güller yetiştirmeyi göze alabiliyorsan; sev beni...
Muhteşem bir şiirdi yine Sevgili Dilek... Döktürüyorsun yine... Sadece tek bir tavsiyede bulunabilirim sana... Şiirinde akıcılığı tam anlamı ile sağlarsan gerçek anlamıyla muhteşem şiirler elde edeceksin... Teşekkürler bu kısa ama upuzun şiirin için... Kendine iyi bak...
TÜM YORUMLAR (38)