Uğrun Uğrun Şiiri - Ali Altınlı 2

Gözyaşlarım mendillerle vuruşur;
Kadehlerim kadehlerle yarışır;
Saç-sakalım birbirine karışır;
Sende birgün uğrun uğrun gidersen…

Gecelere kör karanlık katarlar;
Yusuf deyip kuyulara atarlar;
Umudumu taksit taksit satarlar;
Sende birgün uğrun uğrun gidersen…

Ocağımda dert çırası yanacak;
Kirpiğimde deniz-derya donacak;
Dallarıma gamlı baykuş konacak;
Sende birgün uğrun uğrun gidersen…

Yerim yurdum viran olur yıkılır;
Ardınsıra türlü ağıt yakılır;
Yollarına melül melül bakılır;
Sende birgün uğrun uğrun gidersen…

Kurur bağım evlek evlek sularım;
Yaralarım taş-toprağa belerim;
Kuzun olur ardınsıra melerim;
Sende birgün uğrun uğrun gidersen…

Gitme canan, can evimden vururlar;
Diktiğimiz menekşeler kururlar;
Yalan mıydı der, konuşur dururlar;
Sende birgün uğrun uğrun gidersen…

Ne kahrım tükenir ne de işkence;
Mezar taşım kapım çalar her gece;
Ölüp ölüp dirilirim sadece;
Sende birgün uğrun uğrun gidersen…

İflah olmaz dertler gelir başıma;
Bugün, yarın ölüm düşer peşime;
Azrail’im çadır kurar döşüme;
Sende birgün uğrun uğrun gidersen…