Uğraş Şiiri - Hüseyin Çelik

Hiç umursamadan koştum
Sanki yılların yükü omzumda
Atamadığım gam ve kederle beraber
Koştum yorulmadım sarpa vurduğumda yokuşum
Usanmadım yılmadım
Kaybetmedim ümidimi
Güneşin doğduğu yöne koştum
Kurtulmak için karanlıktan
Aydınlığa koştum
Sanki ardımda birileri vardı
Tutup ta koyurmayacaklardı
Kaçtım dağ dağ ova bayır
Azim inançla açtım bütün engelleri
Söz geçiremedim
Hiç laf dinletemedim ki
Düşündüm beynim zonklayana denk
Ama akıl erdiremedim
Neden ilkbahardan sora yaz
Yazdan sonra kış gelir
Neden sen toksunda ben açım
Neden ben dünyanın cefasını çekerim
Onlarda sefasını
Neden ben hasırdan yatağımda yatarken
Onlar sarayda
Kaçtım yıllarca kaçtım ama
Hala bir adım atmış değilim
Çünkü her yer aynı olduktan sonra