Uğraş Şiiri - Zeynep Sümeyye Karaoğlu

oraya gidemeyince
ufuklarda kaybediyorum bakışlarımı
oradan da gelen olmayınca
kaybedişler artıyor
rakamların çokluğunu sınarcasına

yan yana olsaydık
toplardık yıldızları eteğimize
oysa yoksun/sun bundan
dua ettim her yeni güne
erken doğsun güneş diye
içim elvermedi
onca yıldızın ziyan olmasına
her tekil gecenin sabahında

daha parlak olabilirdi yıldızlar
bakışlarımızla cilalasaydık
hizmet olurdu on iki aleme
oysa bu sevap da elaleme kaldı
içim yine elvermedi
tek başıma çabaladım
gözlerimin feri kaçtı
tek kişilik iş değil
bu uğraş edindiğim