Uğramıştım Sadece Şiiri - Elif Gültekin

Geçiyordum…
Uğradım,
Hayat denen macera evine…
İnsanları gördüm tertemiz,
Sonra farkına vardım kötü olanların…
Ağaçları gördüm,
Nehirleri, çiçekleri ve,
Kana kana su içtim çoban çeşmesinden…
Hatta bir gün ağladım…
Belki bir daha ağlayamam diye,
Tadını çıkardım hıçkırıkların…
Hatırlıyorum,
Birkaç kez de gülmüştüm,
Tadını çıkardım kahkahalarımın…
Tarlada çalışmak mutlulukmuş,
Meyvelerimi toplayınca anladım…
Hiç unutmam,
Ben bir gece karanlığı yaşarken,
Güneşi fark ettim doğdu doğacak,
İnsanlarda bir telaştır başlayacak…
Baktım koşuşturan insanlara…
Tadını çıkardım simitçi sesinin,
Ve bir parça simit attım güvercinlere…
Yüzdüm koskoca denizde,
Yüzmüyor, uçuyordum,
Farkına vardım…
Nice medeniyetleri ağırlamış,
İstanbula konuk oldum…
Kanuniyle aynı havayı soludum,
Ve yürürken İstanbul sokaklarında,
Fatihi hissettim yanıbaşımda…
Yemek yedim mutlulukla…
Koklaya koklaya,
Farkına vara vara,
Bir çorba içtim…
Tatlı yedim,
Acı yedim,
Ekşi yedim,
Tuz yedim,
Farkına vardım her dört tadın,
Tadını çıkardım tadların…

Aşık oldum,
Ve kalbimin farkına vardım,
Çılgınca çarptığında…

Ne yazık ki ben,
Geçerken uğramıştım…
Ölmeyi de isterdim,
Zamanın farkına varabilmek için,
Ölmeyi de isterdim…