Uğramaz Şiiri - Mehmet Hanifi Sarıyıldız

Takıldım ağına bir sonbaharın,
Hep özlemin duydum geçen yılların.
Yel vurup dökmesin hazan olsa da,
Kalsın yaprakları, üstünde dalın.

Ne çare dallarda durmuyor yaprak.
Yuttukça yutuyor doymuyor toprak.
Bazen yel alıyor bazen fırtına,
Bu süreç acaba ne gün duracak?

Kimse bulamadı bu derde çare.
Akıl sarhoş oldu, mantık avare.
İdrakı peşine takmış gidiyor,
Nefis de kendini atıyor nare.

Hak birdir, yol birdir alemi iman,
Sapmadan, dosdoğru gel geç bu yoldan
Yapacağın tek şey, teslimiyettir.
Her şey biter çarkın,durduğu zaman.

Bilmedim, duymadım demek kurtarmaz.
İmanın en bariz sembolü namaz.
Kaygıyı, şüpheyi bir yana bırak,
Müminin kalbine şeytan uğramaz.