Uğrağın neresiyse Şiiri - Kenan Faik

Bir yaprak dökümünün deminde,
Çıplaklığında,
Kurumuş dalların.
Bir vakit ki,
Üşüdüğüm hissinde...
Belki,
Bekleşen tüm arzuların solmaya meylinde...
Uğrağın neresiyse!
Göğün altında,
Aklımda,
Ve zannımda,
Varamadığındandır sana,
Kahrolası kelimelerimin sızısı.
Sana dairdi oysa,
Aklımdan sızan tüm mevsimler.
Güz,
Hazan...
Ruhumun bilmem kaçıncı yığılışı.
Çıkmazlarına dolandığım,
Açmazlarına yamandığımdı işte,
Yankı yankı kayboluşlarımın nedeni.
Ve...
Saatler sustu artık...
Halbuki...
Yavan bir gözleyişti benimkisi...
Sadece,
Tik taklara aşina...
Belki,
Griye uzanan siyah gibi...
Belki,
İstemsiz, su gibi...
Saydamlığa mahkum düşüncelerimden,
Bir su birikintisinin rüzgarda kımıldanışına,
Ya da,
Bir kemanın son dokunuşu gibi parçaya,
Ayazın bağrında...
Tellerin küstüğü saçlarına...
İçimin nihayetine inleyişlerinden,
Dinen son çığlığa...
Kalakaldım...
Hazanına...