Okuyup üflemiştim duaların sonunda
Üfürükçü dediler…
Şikâyet vaki oldu, kanun adamlarına,
Dudaklarımda çatapat, patladı göz göre-göre…
Artık ne ıslık çalabildim ne de bir düdük
Hırsızlıktan kurtuldum, çalmayı da bıraktım ben
İşte biz inanın ki terbiyeli büyüdük.
İdare fitiline yağdanlıktan yağ gelir
Aman ha, parlayıp da yanmasın kandilimiz
Onu da söndürürsem işkence olur bana
Üfleyemem, üfüremem
Dudaklar açık-seçik
Herkes bunu görünce, ne tuhafmış dediler.
Tek sağlam bir yer kaldı
O da malum; dilimiz.
Çünkü biz bu yollarda dilimizle yürürdük
Terbiyeli olmak için;
Mecbur idi elimiz.
01.04.2017
Bedri Tahir AdaklıKayıt Tarihi : 5.4.2017 07:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum Hocam.
İki türlü üzüldüm:
Birincisi bu devirde terbiyeli olmak büyük zaaf:)) Çünkü, olup bitenlere bakınca, söylenebilecek hiç bir şeyi, terbiye dahilinde ifade mümkün değil. İş o boyutu çoktan aşmış...
İkincisi de, etrafta kişi olarak, kurum olarak, makam olarak, olay olarak üflenecek o kadar çok şey varken, üfleyememek... Hattâ, biraz da tükrükle karışık olarak üfleyememek, gerçekten acı:))
Teşşekkürle, saygıyla ve sevgiyle Bedri bey,
Ünal Beşkese
not: yorumumu çok uğraşmama rağmen, sayfanızdaki yerine kaydedemedim sanırım.
Allah, bu antoloji yönetimini, bildiği gibi yapsın...Ü.B
Listeme aldım ağabey. Saygılarımla
Hırsızlıktan kurtuldum, çalmayı da bıraktım ben
İşte biz inanın ki terbiyeli büyüdük.
-------------Bedri hoca bence muhteşem bir şiir kutluyorum saygılar.
Kaleminize sağlık sayın Adaklı...
TÜM YORUMLAR (6)