Üful Şiiri - Sevinç İnal

Kanımda ki ihtilâle sebep olansın
Kessem bir damla akmazsın
Var gücümle seslensem de
Duymazsın…

Kimsin sen, kimlerdensin?
Sanki dünya kurulalı benlesin
Yağmur gibi yağsan
Dinmezsin…

Adını koyamadığım boran
Yaşanmışlığadır karan
Her insana ağıtsın da
Ağlamazsın…

Çek git… Tanrılık oyunu oynama!
Ne Zeus’lar ne Herakles’ler çıktı yoluma
Bir kalemde yaktım da
Bilmezsin…

Ben Babil’in asma bahçesiyim
Bütün renklerin asisiyim
Bir tek gride büküldü dizim
Grisin…

Bana yapıldı Artemis tapınağı
Bana örüldü bütün aşkların ağı
Ben Freyja BEN Venüs’üm!
Sen ölüm!
Ve… Ben öldüm, sen güçlüsün…