Gün batımı treninde
Yara izi gördüm sahipsiz bedende
Yarıp kanattım yalnızlığım kan olarak aktı
Bastırdım elimi kuşlar kaçtı
Kaşıdım ihtilal çıktı yüreğimde
Vurmaya başladım hırsımdan
Morardı berduş uykusuzluğum dirildi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta