Ufuktaki Kız Şiiri - Hatice Atak

Penceremin buğusunu sildim
Kolumun kenarıyla.
Uzaklara daldım aralıktan
Ufukta bir kız gördüm.
Bembeyaz çehreli, güzel gözlü bir kız.
Üzgündü, ağlıyordu…
Bir yerleri özlüyordu hunharca.
Ağlıyordu hıçkıra, hıçkıra!
Sanırım yalnızdı,
Yanında yoktu gözün yaşını silecek biri.
Penceresine bir şeyler karalıyordu.
Özürlük, özgürlük yazıyordu.
Parmaklarının ucu kızarıyordu,
Aldırmıyordu…
Büyük hayaller kuruyordu,
Yabancı bir şehir ve hürriyet diliyordu.
Rabb’ine yalvarıyordu.
Boncuk-boncuk yaşlar önünü alamıyor,
Sel oluyordu.