Ufka çizdiğim bir gölgeydin sen
Ne zaman gelsen kalemim mühürleniyordu kağıda…
Aslında sonu olmayan bir gerçektin sen
Ne vakit gitsen,
Gidişin eserlerimi canlandırıyor
Beni öldürüyordu…
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
