Ufukta yakamoz Şiiri - Halil Kıvrık

Azadı mümkün değil ay tutulmasının
gözler rehin ufukta
takılı kaldı yakamoz

ırmağımdan uzak
evrenin son kalesi... Aşk
yalansız riyasız gerçek

suya esir gümüs sükut
salkım sögüt arası yapraklardan sızan ay ısığı

biz içmedik suyun resmini

yolumuz ırak iken dönmedik.. eğilmedik ganimete
çizdik suyun resmini

diren duygu...benden öte git
kurtuluşun yok

özgür senliğimin ötesi
kaleleri kuşatan canımın tek atışı
burcumdan bırak gerdiğin yayı
beyaz bayrak
başımın üstünde...yüreğin

geceye çığlık düşsün
kim vurduya gitmek