Ufukta Sen Şiiri - Mehmet Artem Aykut

Bereketi kaçtı uykuların
Sararan şey gençlik, bir avuç
Yapraklar mı kaçışan yıllardan?

Düşler var gökyüzüne dolan,
Uykudan uyanırcasına düşler.
Gidip gelmemesi umutların,
Gecenin rengini yatak döşek eden.

Hep kaçıp giden uçurtmalar
Koca oğlanları ayakta tutan
Deniz kabadayı olmuş, balık esir.

Bakınıp dururken şarabına
Yalnızsam;
Ay var bana, yıldızlar senin
Bu güzel sesler güneşin.

Nasıl ki tatmışsam ışığını huzurun,
Öyle kahkahalar atar duvarlar.
Söylesene hep böyle mi olur
Aşkından sarhoş olana?
Nefes alması dahi zor bilinirken
Düşün, ben seni seviyorum!

İnsan, sana koşarak yaşar
Koca şehirde.
Hep gökyüzünde seyir halindesin.
Oysa martılardır haberini salan
Kanatlarıma.

Söylüyorken şarkıların nakaratına
Göğüs kafesimde çırpınan,
Ve oraya vurulan zincirsin,
Suçlu benim, yakalanmadım da!

Sen, olur da dönersen kuşluk vakti
Sonsuz umutsuzluk varsa gözbebeklerinde
Yaşam rüyasının ufkundaki sensen,
Acırsa avuçların hiçlik sancılarından
Yüreğimin elleri saracaktır usulca
Üç kıtayla çevrelenmiş bedenini,
Ufukta sen...

02.09.2009