Ufukların Ötesinden Şiiri - Raşit Evşen

iler
Raşit Evşen
2d ·
Ufukların Ötesinde
Toplanıp geldi
Karadağdan,kırandan
Hep esti,bağrıma,bağrıma.
Aşamadım mitlek yokuşunu
Saplanıp kaldım diz boyu çamuruna,
Bazen de kayalara çarptım,çalılara dolandım.
Güneş doğmadı ki önümü göreyim.
Herkes dürümünü yerken ,ben bakarak kaldım.
Bu güne kadar böyle geçti yıllar,
Umduğum dağlara yağdı kırağılar.
Kara yeller esti,güneş ufukların ötesine kaçtı,
Haramiler türedi,dürümümüzü elimizden aldı.
Çekip çıkarabilsem ufukların ötesinden
Gülen yüzüyle,doğan güneşi!..
Dünyayı kucaklayıp,güneşi elime alınca
Bela olunca karanlıkların başına,
Mızrakları dayayarak haramilerin boğazına.
Beklerken bir müjde gelecek yıldan
Dünya kucağımda olacak,güneş de elimde
Karayellere cehennem ateşi olup bağlayınca elini,kolunu
Kulak vereceğim,duvarlardan yankılanan seslere
Tekrar kol,kola yılların yoldaşlarıyla
Güneşi tutacağım gelecek yıllara
Özgürlük türküleri çınlıyor beynimde,kulaklarımda.
Ufukların ötesinden
Güneş ışıldamaya başladı ya!...
30.12.2021.R.EVŞEN