Senin ilk sözcüğünden kopup
son sözcüğüne kulaç kulaç varmak…
Tükenmeyen dizginlenemeyen
yorulmayan dalgaları tırpanlayarak
İzinsiz yararak suları
Kelepçelerini çözerek uzaklıkların
Katışmak için gönül yurduna
Sen ay ışığını beklerken
Şaşkın bir tayfa gibi
Bucağına yanaşsam ocağına düşsem
Kucağına sığınsam
Ve senin ilk gölgende ilk gülümseyişinde
ilk soluğunda ilk sessizliğinde,ilk şaşkınlığında
usulcacık okşanarak…
Kayıt Tarihi : 14.2.2021 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!