Ufuklara açılmak Şiiri - Halil Kıvrık

yel kovamayan naçar bu!
an ve zaman
gün örselemesinde saldırgan

insana akrep sokumu acı kor

her vazgeçim(siz) lik yeni tercih
Doruğundan eteğine
dişinden tırnağına biriken rüzgar alüvyonları
nar yangınları
harına birikmiş külleri de savurur
rüzgarı tutamayan avuçlar
ufku tarif eder-iki eli böğrün de.
geride;

nar tanesi,kar tanesi,
bir hanesi ağlar.
kendine sırtını
geceden gün döner.

Gözlerine uykusuzluk oturan yitik
çok olduğu sabah
çığlık çığlığa melankoli
uyanır atın terkisinde Üsküdar

bor’da pazarcılar tezgah toplar.

kendini göremediğin sukuti gümüş-ten
ayaklar altında son sözler

altın çağında bakır çalığı küf/ür
kulak çınlatır

insandır sus pusatına gizlenir..