Sormayın
Akşam güneş batarken
Neden kan kırmızıdır
Ufuklar, kan…
Tutulur yanı kalmaz hayatın
Ayrılık ve özlem
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Akşam vakti hep hüzün basar insanın yüreğine...Sanırım günün vedası aklımıza düşürür özlemleri, ayrılıkları...
Doğru diyorsunuz 'yaşamak soluk alıp vermek' değildir sadece....Çevremizle ilgilenmek, kederleri , sevinçleri bölüşmek, nedenleri , niçinleri sorgulamak gerek...
Güzeldi okumak.Tam da akşam hüznünün çöktüğü zamanda...
'Yine sabah olacak 'diyelim ,umutla...'Güneş yine doğacak...'
Ayrılık ve özlemler hep olacak...Ama anılarımız hep bizimle kalacak...
Ne demiş şair :
*Umutsuzluk bile ne güzel bilir misin / İkide bir umudu getirir karşımıza__________
Kaleminiz hep yazsın...Saygı ve selam ile.
Güneş, akşam vakti dağların ardına çekilirken, ayrılık ve özlem çeken gönüllerin hüznü yansıyınca güneşin yüzüne, ufuklar kızıllığa boyanır baştan sona. Görünen hüzündür, ufukta... Yüreğine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta