Bakınmadan sağa sola ne eğlence nede mola,
Mavera ufkunda yola, çıktı ufuk yolcuları.
Ardında yar yaran vardı yol karardıkça karardı,
Şimşekti zulmeti yardı çaktı ufuk yolcuları
Ufukta cananı görüp varlığını sele verip,
Ol suyun sırrına erip aktı ufuk yolcuları
Çeşni gülün bahçesinden avazı bülbül sesinden
Çıkıp gönül tepesinden baktı ufuk yolcuları
Aşkla dolu gönülleri sevda yolunun pirleri
Dönmemeye gemileri yaktı ufuk yolcuları.
Kayıt Tarihi : 9.12.2013 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu gün yani 09.12.2013. günü bir ufuk yolcusunun kaleme aldığı harika nesirden esinlenerek manzumlaştırmaya çalıştığım dizeleri evvela yukarıda sözünü ettiğim ufuk yolcusuna ve ayine-i zatında tüm ufuk yolcularına çam sakızı çoban armağanı hediyemdir kabullerine arz ederim. Ayrıca bu manzumenin, hem yukarıda sözünü ettiğim nesri, hemde ssöz konusu ufuk yolcularını anlatmakta son derece cılız ve aciz kaldığını şiirin en başın belirtmem gerekirdi, lakin şekil bakımından uygun olmadığını düşünerek buraya aldım. Saygılarımla M.S.
TÜM YORUMLAR (12)