Ufuk Yeşil Şiirleri - Şair Ufuk Yeşil

Deryalar akar yüreğime gözlerinin içinde kaybolunca
Dünyalar benim olurdu bana dogru inceden inceden yaklaşınca
Dokunamazdım tenine tutamazdım elini
Kalbimdeki o tatlı ruhuna zarar gelir diye

Saçlarının bi tenine bile zarar gelmesini istemezdim

Aşk,ben ol bil derim

Aşk,kalbimi patlatacak kadar sen ile doldurmak derim,

Aşk,kaderimin istediği yalnızlığı yaşarken,kaderime inat,kaderime çaktırmadan senin kulağına tutkumu fısıldamak derim,

Mavi mi,yeşil mi yoksa cam göbeğimi,
Rengini ayırt edemediğim gökyüzünün ikizi,
Bakınca gözlerimi kamaştıran,
Güneşin anası okyanusun bebeği

En görkemli aşkların yaşandığı,

Senle sırra kadem bastı aşkın ızdırabı,
Senden sonra sır oldu kalbimin kapıları,
Sensizlik oldu gözlerimin tek yarası,
Senle aşk nehir oldu yüreğimi dağladı,

Gözlerinin ötesinden ufka açılmak,

Yüreğim çarpar bir deli sarhoşluk için,
Kaybetmek isterim kendimi dalgaların yok oluşu gibi,
Hicran gözyaşlarım akar sensizliği kabullendiğimden beri,
Yalnızlığımı hissederim düşen yaprağın ölümü hissettiği gibi.

Yama olmak isterim yüreğinde bensizliği hissetmemen için,

İnişi olmayan hayat yokuşunda,
Dertleri sırtlanıp çıkmaya çalışırken,
İstanbul oldu tek yoldaşım.

Yalnızlığın dumanını derin derin içime çekip,
Dalgaların yok oluşunu izlerken,

Gülüşünün masumiyeti yüreğimi sızlattı o an,
Aldı götürdü beni terk-i diyar ettiğim mekân-ı aşka,

İçimi bir sıcaklık kapladı o an,
O an uzaklaştırdı beni yalnızlık kapanından,

Yalnızlığın melodisini dinleyip,
Sensizliği içime çekerken,
Gözlerimin yaşlanıp,
Teninin özlemini yüreğimde hissederken,
Serçe misali kanatlanıp,
Gönüller alemine yolculuk ederken,

Özlem duymuştum yüreğine,
En az gözlerine olduğu kadar,

Beraber ağlarken çalan kemanımla,
Hissederdim yalnızlığımın kor ateşini,

AŞK,incelikler diyarında bir zerafet,,
Taşıması zor,
AŞK,duygu Mâbedinde bir zirve,
Ulaşması zor,
AŞK,zaman akışında bir dönüm,
Unutması zor,