Yalvaç gurbetinin boz bulutları
Savrulan ruhumun son umutları.
Açılır intizârımın gri boyutları
Koşarım süzülen günün ardından.
Alnımda buğu buğu erir zaman
Mutluluk rü’yadır, beklemez bir an.
Yapraklar çözülmüş, beniz sapsarı
Güneşi yutmuş hüzün canavarı.
Bir daha görür müyüz ilkbaharı?
Sabırla aşabilsek dev girdabı.
Ölüm: Meçhule açılan tek kapı
Unuttuk sanırım asıl hesabı!..
Mutlu Gavcar
Kayıt Tarihi : 8.1.2020 22:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(2021 Aralık ayında Bizim Ece Dergisi Sahibi/ Şair Ahmet OTMAN tarafından hazırlanan Bizim Ece Şairler Antolojisi:2021'de yer almıştır.) ***** (İlk yazılış tarihi: 02/10/1996; Yalvaç, Isparta) (Hıdırlık tepesine yaptığım bir hava alma ziyareti dönüşü, şiir adına bir şeyler hissedip de yazamama ıstırabının hafifletilmesi, bir sızıya merhem sürülmesi ya da bir mazeretsizliğin telafisi babında, batan günün ardından zihinde beliren mısra izleridir bunlar, Gurbet’in YALVAÇ’ında.) ***** (Başlığın tarihi: 02/04/1999, 01:41; Kızılbel) ***** (Son tashih zamanı: 11/11/2021, 00:29; Kocasinan, Kayseri)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!