Seni özlemek, bir şarkının defalarca çalması.
Kalemimin seni yazarken,
satır aralarına sıkışıp kalması gibi.
Kalbimin kan pompalama işlevi dışında
her haltı yemesi işte.
Seni özlemek, göz kapaklarımın ağırlığına dayanabilmek.
Ne zaman şiir yazmaya başlayacak olsam,
sen beliriyorsun her kelimemin arkasında.
Üzeri tozlanmış cümlelerim,
ele ele verip seni anlatıyor bana. Seni anlatıyor da…
Sensizliğe gelince, sesli harflerimin bile
yerini sessizlik alıyor.
Yalnızlığıma seni düşünerek ihanet ediyorum bu gece
İmlası bozulmuş bir şiir armağan ediyorum.
Ruhumda yaşadığım son deprem,
Seni düşleyerek yazdığım bir şiir…
Saydıkça çoğalıyor sensizlikler bu gece.
Yazdığım şiirin hangi mısrasında saklandın kim bilir
“Beni asla bulamayacaksın” demiştin son görüşmemizde
ve eklemiştin; “bensiz hep karın ağrısı çekeceksin” diye.
Her gece yargıladım düşüncelerimi.
Çoğunun da idamını talep ettim.
Neden, niçin, nasıl sorularına bir cevap bulamadan,
ipe giden fikirlerim oldu.
Gölgemi kaybederim sokağında,
Kaldırım taşları ayaklarımın altında adım adım ezilir.
Güneş yavaş yavaş gösterir yüzünü.
Köşe başında uyuklayan birkaç ihtiyar,
Çöp kutusunu çevrelemiş miskin kediler var.
Ve dirayetsiz sokak lambaları…
Avazım çıktığı kadar sustum sana, nasıl duymazsın!
Söyleyemediklerimi biriktirdim yüreğimin sol cebinde.
Öyle bir gün çık ki karşıma; dökülsün, dağılsın her bir kelime
Tüm uzuvlarına, tüm algılarına… İnan bana,
İşgal edilir beynin, kuşatılır! Ruhun sağır olur.
Acıdan diş dişe vuran kelimelerim
.................
Gece sana küsmüş, yıldızlar kaymış avuçlarından
Tuttuğun dilek düşecek dudaklarından.
Nasıl ifade etmeliyim ki seni,
Ya da nasıl hatırlamalıyım.
Hayallerimi biraz kurcalıyorum şöyle.
Çevremde her şeyin sana benzemesi ne garip.
Seni başka bir bedende aramak,
Büyük bir aptallık!
Sana yıpranmış bir yürek bırakmak.
Pınarları kurumuş bir çift göz,
Yitirilmiş umutlar bırakmak geride.
Sensizliği iade etmek göz bebeklerine.
Yarım kalmış şarkılar…
Mısraları dağılmış şiirler bırakmak sana.
Ayrılık, ne yaman bir gurbet.
Yüreğine bir yıldırım düşmesiyle başlar,
Kalbinin toprakları çatırdar, çoraklaşır.
Beynin hükmedemez olur cılız bedenine.
Ruhunun odalarına haciz gelmesi gibi,
Ne var ne yok alır götürür senden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!