Ufuk Mavisi Şiiri - Ahmet Volkan

Nice satırlar doldurdu adın,
Ve nice şiirlere malzeme oldun
Uzun zaman olmuştu
Yazmamıştım senden yana.
Pespembe yatağında uyurken
Yine malzememsin „son kere“...

Üzerine birşeyler yazılmış
Sonra dikkatlice karalanmış bir
Zarf buldum taşınırken.
Tam çöpe atıyordum,
Merak ettim..
Evet, yeni buldum onu..
Eski bir defterin arasına
Kimse bulmasın diye mi koydun?
Yoksa...

Hani demistim ya:
„Ben anı sevmem
Kimseye hediye vermem
Değeri bilinmez,
Kimseden de almam
Sonra ağlayamam...“

Tam da atıyordum çöpe
Sen ve hala sen kokan saçların
Geldiniz odama.
Kaç sene geçti
Unutuyordum adını.
Biraz daha geç bulsaydım
Ya da hiç...

İşte öyle,
Sen yine bilme
Sabote et şiirimi.
Aman görmesin gözlerin
Yüreğin yanar belki.

Merak etme duydum,
Hem de çok oldu.
Gözümde yok korkma.
Kötülük mü?
Dilemem.
Herkes yoluna...

Yeniden açılmışsın denize
Küreksizsin, altında yeni bir kayık
Şimdi ufuklara hamilesin
Mavi ufuklara
HEM DE 5 AYLIK! ...

(5 Agustos 2003) 1. evlilik yıldönümünün anısına, O’na...