Sen yaşak şehrin kır kokulu kadını
sen duygularımın arzusu
sen tütmeyen dumanısın sigaramın
sen yalnızlığımın mavisi
yine yaşarken istanbul'un son demini
sen esaretin açılmayan perdesi
aşkına dair bir anı bırak
baktıkca aglayasım
seni anasım gelsim....
sevgine ait bir gülüş bırak
düşündükçe aglayasım
hatırladıkça kahrolasım gelsim
Bir serçenin gözyaşı olmuştu duam
her karanlık gecenin ardından
lüksünü yaşadığım
demir parmaklıklar olamasada
bir oda mahkumiyetinde hür olmam
bir umuttu yarını olamayan geleceğim
Neden çöpçü neden süpürüyorsun sokakları
neden kurutuyorsun gözyaslarımı kaldırımlardan
neden siliyorsun izlerimi gecelerden sonra
bırak be çöpçü bırak gözyaşlarım kirletsin
şu vefasız yare sıla olan sokakları
bırak ayak izlerim anlatsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!