Alıntılar arasında kalan bir yaşamda,
ilk ve son söz de bana ait değildi.
Her soluğumun soğuk kelimesi
Düşüncemin ışığında ısınamadan ölmüştü.
Açılmış gelirken sandalımla sana, tren çarpsın ansızın..
Ansızın gelsin ölümüm tanrım,
Geçirdiğimiz güzel zamanların acısını yaşıyorum..
Okumuş olduğumuz kitapları her görüşümde,
Fransız lokantasının önünden her geçişim de,
sevdiğimiz şarkının 2.58 saniyesinde,
aynı anda birbirimize gönderdiğimiz mesajlarda,
Aklımda..karşımda...başımı yastığa koyduğum her anda
Ben istemesem de,kalemim istiyor ellerimi:
-Sevdalanmak nedir,dur yazayım anlatayım diyor.
Sus diyorum,kırılacaksın!
Kendimi tutamayıp yazdığım,
sonra kızdığım,
ve buruşturup attığım sayfalarda kaldıN artık.
Sayfanın isyanı buruşturulmasına değil,
seninle Kirlenmesineydi..!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!