Ufuk Çizgisi Hayat Şiiri - Arman Marazyan

Hayat biraz ufuk çizgisidir aslında.
Anca ona doğru yürüdüğünde ardında ne olduğunu görebilirsin.
Ona doğru gittikçe görür,
Gördükçe öğrenir,
Öğrendikçe gitmeye devam edersin.
Aldırmamalısın ayağına batan 'can' parçalarına!
Eğer yaşamak istiyorsan çekip çıkarmalısın,
Saplı kalmamalı hiç bir hançer, deştiği yarada!

Seversin sevilirsin.
Kimi zaman beklersin.
Kimi zaman bekletirsin.
Özler, özlenirsin.
Gülerken ağlayabilir, umudunun bitişiyle dirilebilirsin.
Her şeyi geniş açı görebilirsin, ufuk çizgisine baktığında.
Her ne görürsen gör,
Vazgeçmemelisin yaşamaktan.
Sen yaşayıp öğrendikçe keşfedersin,
Heyecandan rıhtımına yakamoz vuran yüreğini...

Sanmaki hep yürüyeceksin.
Yürüdüğün o çakıl taşlı yollar bitmese bile,
Ufuk yoluna doğru yürümekten,
Elbet bir gün yorgunluk çökecektir bedenine.
Yelkovan bile bilmezken akrepten ayrılacağı vaktin uzaklığını,
Söyler misin bana candostum,
Bulmaya vakit yeter mi
İçimizde varlığı şüpheli bi damlacık insanlığı? ..