Ufuk Cebe Şiirleri - Şair Ufuk Cebe

Yine Sensiz bir İstanbul akşamında,
Yine yağmur yağıyor..
Yağıyor yanlızlığımın ve sensizliğimin üzerine..
Her yağan yağmur damlasında,
Bir yanlızlığım,
Bir sensizliğim var aslında..

Hava Buz Gibi,
Üşüyor Ellerim..
Sensizliklerle geçen,
Umutsuzluklarla Pekişen Günlerimde,
Ve Hatta Her Anımda, Saniyelerimde,
Sızlıyor Şu Yüreğim..

Bütün Gün Seni Düşündüm,
Yolda, İşte, Yemekte,
Her Yerde..
Bugun Tanışma yıl dönümümüz,
Nede Çabuk geçiyor Günler,
Aylar, Yıllar..

Bir sır versem sana,
Kimseye söyleyemediğim..
Her gün her an düşünüpte,
Sana söyleyemediğim...
Bir sır versem sana,
En derinliklerinden kalbimin..

Seni Tekrar Sevebilirmiyim Diye,
Düşündüm Durdum,
Uzun Uzun, Gecelerce..
Bir Sana Baktım Birde Kendime,
Ellerin Ulaşabilecekmi Ellerime?
Tutabilecekmiyim Tekrar Ellerini?

Bir Ben Kaldım Senden Geriye,
Sensiz, Kimsesiz..
Ve Hiç Kimsesiz..
Hergün Bekledim Gelirsin Diye,
Sabahlara Kadar Oturdum,
Ağladım..

Hava buz gibi ve üşüyorsan,
Ellerin bomboş ve Titriyorsa,
Uzaklara Dalıyor ve Birini bekliyorsa
Gözlerin..
Kalbinde Hala bir umut,
Bir sevgi varsa,

Bu kıpırtı neden?
Nedir bu içimdeki uçsuz bucaksız
bir okadarda sabırsız hareket..
Senmisin bunu yaptıran?
Gozlerimi kapadığımda,
Karşımda duran..

Ben Alışkın değilim Güzelim,
Sevipte Kavuşamamaya..
Sevdiğim insanı, doya doya,
Kucaklayamamaya..
Ne olurdu sanki,
Sende sevseydin benim gibi,