sevgi de biter sevgili de
dedin sen
araya milyonlarca kanat sesi de girse
bitmez
biliyorum.
belki de adları özlem olur artık
dışarıda yapamadım anne!
denizi gördüm arkamdan vurdu
karanfilimin kırmızısını kopardılar anne!
mumumu çaldılar,pis nefesleriyle söndürdüler onu
üşüdüm anne!
sevgilim ateşini çaldı benden
Bulut kapladı geceyi
ve yağmurla uyandı orman yeni güne
ve bir çiy damlası
burnumda
eğilip dizlerimin üstüne
koklarken sarı çiçeği
her aşk bir yolculuk
iç(deniz)imize
her fotoğraf bir umut
istanbul...
yolculukların bittiği yer
ya umutlar biterse?
beni bugün dışarı çıkaracaklar anne!
güneşi göreceğim
vapurda lodosa karşı sigaramı içeceğim
serinlemek için boğazın sularına atlayacağım
martılara ne kadar özgür ne kadar mutlu olduğumu anlatacağım
bir gece ansızın bombalandı şehir
taşındı geceyarısı haberlerine yaşam
çığlıklarıyla,
gözyaşıyla
çaresizlik ve ölümleriyle
taşındı ekranlara tel tel
ben
dizini kanatan çocuğa kızamam ki
elinde salçalı ekmeği ile koşarken
sokaklarda yatan
üstü başı yamalı adamı tekmeleyemem ki
Yemekli vagonlarda geçtim
şehirlerin içinden
Anadolu ekspresin 6 kişilik kompartımanı
beni mi bekler:
numarasız yolcusu trenin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!