Ufuk Bey (Ufuk Köse - Bodrum Yalıçiftlik)

Boşvermiş Ufuk Bey, dünya malını,
YALIÇİFTLİĞİ’nde salınır gezer
Ayrılık ateşi, yakmış bağrını,
Mecnun –Kerem gibi, düşünür gezer

Eşinden ayrılmış, seneler önce,
Gözleri doluyor, kim “YAR” deyince
Sızlıyor yüreği, inceden ince
Sevgi-saygı kokar, bizim Ufuk Bey

Yalıçiftliğinde lokanta açmış,
Gelene gidene, sevgiler saçmış
Kızınca kafası, hemen kapatmış
Deli bir gönüldür, bizim Ufuk Bey

Ayrılan eşinden, bir oğlu varmış
Ayrılık ateşi, dağları sarmış
Sevdasız ufuklar, ona çok darmış
Sevmeyi bilendir, bizim Ufuk Bey

Ayrılmışlar lakin, evlenmemişler
Başkası bizlere “HARAM” demişler
Oğlan everip, torun etmişler,
Uzaktan uzağa, sever Ufuk Bey

Sosyal bir adamdır, çokça dostu var
Çok güzeldir evi, dosta postu var
Yemyeşil tarlada, sanki köşkü var
Zevklerle doludur, Ufuk Bey

Hamakta salınır, dalar gözleri
Mangalı sönmüştür, kalmıştır közleri
Sahteler toz almış, kalmış özleri
Motorla yel olur, bizim Ufuk Bey

Mangalı yakıyor, konuk gelince
Mutluluk akıyor, etler yenince
Tükenen şarabın, adı ŞİRİNCE
Dostluğa kaldırır, bizim Ufuk Bey

Nusret Turan/BODRUM 09.05.2008