*Ufuk* Şiiri - Ahmet Ünal

Gözümün gördüğü
Gönlümün sardığı
Kalbimin “tak tak tak! ...”
Damar damar vurduğu
Ufuk…
Ben dip,
Sen doruk…

En gizli şarkılardan sesin geliyor
Geliyor da sultanım yüreğimi deliyor
Bakışınla bankalar iflâs ediyor
Ufuk,
Ben dip
Sen doruk…

Bir hesap açıver gönül hesabı
Dudak kıvrımında gördüm mehtabı
Yosun gözlerinden içip şarabı
Ufuk,
Evet de! Evet de bana
Çabuk! ... Çabuk! ...

Tanrı’m boş gününde seni yaratmış
Özenmiş, bezenmiş güzel donatmış
Yüreğin de sesin gibi güzel inşallah
Ufuk,
Sen, özden öz
Bense kabuk…

Belki sevdiğin var, kusura bakma
Seni candan sevdik, elim bırakma
Yakma namertlerin mumunu yakma
Ufuk,
Sen yemyeşil filiz
Ben ise tomruk…

Ilık su, kardelen, ıhlamur düşü
Aşkınla sen yaktın belalı başı
Gözümden akarken özlemin yaşı
Ufuk,
Sen, dalında tomurcuk
Ben, garip yolculuk…

Gözlerin rakamlara yüz sıfır ekler
Ekler de güzelim, hep seni bekler…
İşte bu şiirde katı gerçekler
Ufuk,
Sen, sevgisin boncuk boncuk
Ben, çamurda oynayan çocuk…

Ben çamurda oynayan çocuk…